Deze expo werpt een blik op het oeuvre van Yann Deval, Sonja Geens, Maaike Huys, Malvine Marichal, Barbara Mydlak, Inge Roggeman, Bernadette Vandecatsye en Gert Van Dessel
De tentoonstelling toont volgende disciplines: schilderijen, mixed media, installatie, textiele objecten, fotografie, lichtsculpturen en muziek.
Sonja Geens
Ik groeide op in een huis met 1000 stenen, omringd door warme vleugels. Tot op een dag, zonsverduistering, steenslag, en alles werd anders. Het huis werd stil, de steen hard, de ramen dicht, de vleugel weg. Het huis werd een eiland, het kind ook. Het kind groeide op, verzamelde veren, stenen en ook scherven. Het vond een vogel, wikkelde het voorzichtig in tedere stof, groef een put, zand erover maar geen steen. Toen ging het kind stil spelen, in de zon.
Mijn werkruimte is stil. Ik kan er licht vangen, duister toelaten, essentie zoeken, vertragen en rust vinden. Tijdens het creëren verdwaal ik vaak in mijn (beperkt) geheugen. In deze expo toon ik werk, gemaakt met verf, zonlicht, stof en stenen.
Maaike Huys
Mijn sculpturen ontstaan uit emoties, momentopnames van kwetsbaarheid. Het zijn poëtische beelden waarin diverse materialen met elkaar in dialoog gaan en elkaar in evenwicht houden. Het is een spel van aantrekken en afstoten, dualiteit. De grondstoffen die ik gebruik zijn reflecties van vergankelijkheid, de kortstondigheid van het bestaan. Ze vertellen hun eigen verhaal en zijn mijn leermeesters.
Malvine Marichal
De boababboom, ook wel ‘boom des levens’ genoemd, is een archetypische boom die symbool staat voor levenskracht. Volgens een oude legende is het een ‘ondersteboven boom’. Omgekeerd in de aarde gegooid, als straf voor zijn koppigheid en durf. De kruin (symbool voor hemel) lijkt ondergronds te groeien. De wortels lijken bovengronds te groeien, een indrukwekkend netwerk van takken die naar de hemel reiken. Hemel in aarde - aarde in hemel.
Deze boom en zijn vruchten boden mij ‘stof’ tot nadenken en tot creëren. Ze nodigden me uit om met verschillende grondstoffen (rubber, zijde, katoen, geweien), vanuit mijn diepste wortels, nieuwe vormen en kleine relikwieën vorm te geven. Het bewuste en onderbewuste zijn hier op een intuïtieve manier verbonden.
Barbara Mydlak
Ik groeide op tussen bossen en rivieren, in het zuidoosten van Polen, een regio waar tradities en lokale rituelen gecultiveerd worden. Dat heeft mijn werk sterk beïnvloed en geïnspireerd. Ik werk vaak rond leven, dood en hergeboorte, momenten die het ritme van de natuur uitmaken. Door middel van mijn kunst probeer ik herinneringen op te roepen en zoek ik mijn eigen helende rituelen.
Doorheen de expo creëer ik in de Dacca Loft een vloer-installatie. Ik gebruik vergankelijke, delicate materialen. Het beeld groeit en verandert doorheen de tijd, onder invloed van externe omstandigheden en door de aard van de gebruikte grondstoffen (handgeschept papier, zaden, kruiden, dennennaalden, …).
Inge Roggeman
Distortion (Vervorming, verandering, veroudering van het lichaam in al zijn aspecten. Gaande van de embryonale fase tot het wegvallen van het menselijk brein.)
Ik hou van sobere silhouetten en ingetogen kleuren die een transparantie oproepen. Vezels, draden, stofjes en verweerde (natuur)vondsten liggen vaak aan de basis van mijn creaties. Mijn werk balanceert tussen het zekere en het onzekere. De bewuste keuze van het materiaal versus het eindresultaat dat nooit vast staat. Door een veelzijdige bewerking verandert de grondstof in een kwetsbare huid. De oorspronkelijke materie komt slechts beperkt tot uiting. Door de stille kleuren en de traagheid van het creatieproces krijgt het werk een fragiel signatuur. Een textiele vertaling als blauwdruk van een andere werkelijkheid.
Ik werk in reeksen of sequenties. Het repetitieve spel dat zo ontstaat versterkt het beeld, als verlengstuk van de geest. Het werken in series is mijn manier om gedachten te ordenen. Om overzicht en samenhang te bewaren. Terugkerende thema’s zijn de eenling versus de groep of het zoeken naar verbinding, naar een eigen plek.
Gert Van Dessel
Ik verzamel oude grondstoffen die sporen dragen uit een vorig leven. Daarnaast onderzoek ik de grenzen van diverse materialen, hoofdzakelijk kunsthars, rubber, gips en was. Die hedendaagse grondstoffen combineer ik met pigmenten en met verweerde materialen. Zo komen heden en verleden samen.
Mijn maakproces is ambachtelijk, een mix van materiaalexperiment, kleuronderzoek, toeval en intuïtie. Een boeiend proces van bedenken, uitproberen, deconstrueren, transformeren, elimineren, assembleren, beschouwen en verfijnen. Een zoeken naar tijdloze beelden. Mijn werk is tegelijk aanwezig en afwezig, het vraagt geen aandacht maar verbindt zich met de ruimte. De texturen nodigen uit tot aanraken, de kleuren werken rustgevend, de imperfectie maakt het menselijk. In deze expo toon ik assemblages van textiel en textiel gerelateerde grondstoffen, in combinatie met kunsthars.
Bernadette Vandecatsye
Dacca Loft was jarenlang een boeiende exporuimte die in de nabije toekomst verdwijnt en een bestemmingswijziging krijgt. In mijn werk refereer ik naar de historiek en de oorspronkelijke functie van het gebouw. De Dacca Loft wordt ook wel eens 'het kloddeke' genoemd, verwijzend naar het textielbedrijf dat hier vroeger gevestigd was.
Enkele jaren geleden vond ik in een verlaten textielbedrijf een grote hoop kledij, verspreid over de grond. Het was winter, het was heel stil, het lage licht kwam diep het gebouw binnen. Het was alsof de stoffen, achteloos rondgestrooid en bevrijd van hun functie en nut, net daardoor extra konden oplichten: het maakte de schoonheid zichtbaar van wat aan zichzelf was overgelaten. Deze vondst en de fotoreeks die ik ervan maakte, zette me aan om hierop verder te werken: ik ging in mijn omgeving op zoek naar projecten, levensfases, liefdes.. alles wat wij achter ons laten en glans geeft aan wat voorbij is. De tekstfragmenten die ik op die manier verzamelde, zijn een onderdeel van mijn installatie.
